Rabbimiz Allah Teâlâ’nın Kitabı Kur’an’ı Kerimde okuduklarımıza bakıyorum. Beş senelik medrese hayatımda okuduklarımı göz önünde bulundurarak düşünüyorum.
Rabbimizin mümtaz Resûlü Hazreti Muhammed sallallahu aleyhi ve sellem’in sünnetine özenle bakıp mukayese yapıyorum.
Tefsir ilmine, hadis ilmine, kelam, fıkıh, siyer ve mantık ilimlerine bakıyorum. Bu ilimlerin usullerine göre mukayese yapmaya gayret ediyorum.
Bir eğitimci olarak kapsamlı düşünüyorum. Başka din mensuplarının görevlileri ile görüşmelerimizde ki müşahedelerimi hatırlıyorum. Hayıflanıyorum.
Akıl gibi bir hazine ve değer ile donatılmış olan insanların yaptıklarını kıyaslama yapıyorum. Bunca değerlendirmelerimde özellikle bugün ki müslümanların bölgecilikleri, ırkçılıkları, mezhepçilikleri, tarikatları, siyasî ve sosyal yapılanmaları inanılmaz karmaşa ve keşmekeş görüyorum. Bunlar hep dikkatimi çekiyor.
Bütün bunlara baktıkça bir anlam vermekte zorlanıyorum. Bunlarda tamamı karmaşa ve keşmekeş hayat düzeyinde görüyorum. “O OLMAZCI” zihniyetler ilgimi çekiyor. Bu olgu her an toplumda hortlak gibi devleşiyor.
Özellikle toplum önderleri, hem de okumuş diplomalı olanları her tür hakikati, hikmeti, ibreti ve basireti reddetmekten geri durmuyorlar. İnadına bütün kerametin kendilerinde olduğunu iddia etmekten geri kalmıyorlar. Gücünüz yetiyorsa “gelin ayıklayın bu pirincin taşını.”
Bireycilik ve grupçuluk öylesine yayılmış, öylesine kök salmış ki, hiç kimse “burnundan kıl çektirtmiyor.” Dini, kendi tekellerinde zannediyor, taviz vermiyorlar.
Onun için de Kâinat mülkünün ve sorgulama gününün yegâne sahibini kaale almıyorlar. Oysa O mülkün ve hükmün tek Sahibi diğer ehli kitabı dahi muhatap alıyor. Diğer ehli kitaba çok ciddi ve çok önemli ilâhî bir hakikati telkin ediyor;
Ey Resûlüm, de ki: “Ey ehl-i kitap! Bizim ile sizin aranızda ortak olan bir kelimeye gelin. Allah’tan başkasına kulluk etmeyelim. Ve O’na hiç bir şeyi ortak koşmayalım. Ve Allah’tan başka bir birimizi “rab edinmeyelim.” Eğer yüz çevirirlerse deyiniz ki, “Şahit olun, bizler hakikaten müslümanlarız.” (Ali İmran:3/64)
Evet, özellikle onlar yüz çevirirler. Tabii onlar “O OLMAZ” diyorlar. Çünkü onların din adına dayanacakları kalmadığını kendileri de biliyorlar, hazmedemiyorlar.
Onlar böyle biliyorlar da şu “müslümanım” diyen kitlelere ne diyelim. Biz bu devrin müslümanları olarak yaşadıklarımızı kime nasıl anlatabiliriz, bir düşününün!
KERİMAN HADİSESİ
İlk defa müslüman milletin ailesini dinamitlemek için Bugün ki Cumhuriyet gazetesi Keriman Halis adında bir bayanı Türkiye güzeli seçtirdi.
Belçika’nın SPA kentine gönderdi. Daha jüri oy vermeden başkan kürsüde yaptığı konuşmasında, Keriman’ın mayosu ile karşılarında olduğunu ve müslüman bir kadının kendini beğendirmek için soyunduğunu dile getirdi. Biz, onun güzelliğine bakmadan onu dünya güzeli kabul ediyoruz, dedi. Bunun da Avrupa hıristiyanlığının başarısı olduğunu müjdeledi. 1400 yıllık İslam’ın yıkıldığını da müjdesine ekledi. Hızını alamadı. Bundan sonra Türk kadınını daha modern görmek istiyoruz, diyerek de gelecekteki iğrenç planlarını açıklamış oldu. Keriman’ı hediyelerle gönderdiler.
Bu olayın tarihi 1932 olarak kayıtlardadır. Şu yeryüzünde hangi müslümanın midesi bunu kabul edebilir? Bu iğrenç saldırı her alanda şiddetle devam ediyor.
Gözden kaçırmayalım. Türk kadını ne kadar modern oldu, görelim. Türk kadını testerelerle parçalanıp konteynerlere ve derelere atılırken anayı kim ikna edecek ve yuvasına döndürüp kim mutlu edecek? Yetiştireceği insanı, kim garanti edecek?
Elbette, “O OLMAZ, BU DA OLMAZ”cılar değil!!! Esselamualeykum
İlhan Oral 31.08.2025
